Wat is een ruim dertig jaar oud asbestdak van een varkensstal nog waard?

Een verzekerde heeft voor zijn bedrijf een Bedrijven Compact Polis gesloten bij verzekeraar X. De verzekering dekt schade aan de verzekerde bedrijfsgebouwen als de schade is ontstaan door hagel. Als gevolg van een zogenoemde supercel die in juni 2016 over Zuidoost-Brabant trok, heeft de verzekerde schade geleden aan asbesthoudende golfplaten die waren gebruikt als dakbedekking op twee varkensstallen. De asbestdaken waren toen 41 en 33 jaren oud.

De vraag die partijen verdeeld houdt, is of de schade aan de asbesthoudende daken op basis van de herbouwregel moet worden vergoed (de hoofdregel) of op basis van de vervangingswaarde omdat sprake is van aanmerkelijk slijtage (de uitzondering).

Verzekeraar X heeft de vervangingswaarde gehanteerd omdat volgens haar sprake was van aanmerkelijk slijtage. Zij beroept zich daarbij op een interne richtlijn waarmee de mate van slijtage kan worden vastgesteld. Deze richtlijn is gebaseerd op een rapport van TNO. Volgens de richtlijn is sprake van aanmerkelijk slijtage als de afschrijving meer dan 60% bedraagt.

Partijen hebben ervoor gekozen de schade (mate van slijtage) te laten vaststellen door een schade-expert van verzekeraar X. Na toepassing van de interne richtlijn, komt deze schade-expert tot de conclusie dat de afschrijving van de oude daken boven de 90% lag. Deze conclusie is gedeeld met de geïntimeerde. Volgens het hof lag het dan vervolgens op de weg van geïntimeerde om hiertegen onderbouwde bezwaren in te dienen, bijvoorbeeld door het laten verrichten van een contra-expertise. Nu de geïntimeerde dit heeft nagelaten, heeft verzekeraar X met het rapport van de schade-expert voldoende onderbouwd dat er sprake was van aanmerkelijke slijtage. Zij heeft volgens het hof dus met recht de schade vastgesteld op basis van de vervangingswaarde.