Dekking voor schade door instorten dak na hevige regenval

Op het dak van een gebouw had zich door een flinke bui behoorlijk wat regenwater verzameld. Onder het gewicht van het water is het dak op enig moment ingestort. Het verzamelde water is vervolgens naar binnen gestroomd en heeft tot schade geleid. Is de schade door het instorten van een dak gedekt onder de brandverzekering die de gebouweneigenaar had afgesloten.

Wat is de rechtens relevante oorzaak van de schade?
​De rechtbank Rotterdam heeft zich bij vonnis van 9 oktober 2024 uitgelaten over de vraag of de schade door het instorten van een dak was gedekt onder de brandverzekering die de gebouweneigenaar had afgesloten.
 
Op het dak van het betreffende gebouw had zich door een flinke bui behoorlijk wat regenwater verzameld. Onder het gewicht van het water is het dak op enig moment ingestort. Het verzamelde water is vervolgens naar binnen gestroomd en heeft tot schade geleid. 

De brandverzekering betrof een zogenaamde named perils-polis, waaronder bepaalde schadeoorzaken expliciet zijn gedekt en andere schadeoorzaken expliciet zijn uitgesloten. Een gedekte oorzaak was (onder meer) schade door regen die onvoorzien het gebouw was binnengekomen, mits niet binnengekomen door openstaande ramen, deuren of luiken. Hierop beriep de verzekerde zich (onder andere). De verzekeraar stelde daarentegen dat de schade was ontstaan door wateraccumulatie. Dit zou een afzonderlijk verzekerbare schadeoorzaak zijn, die door de verzekerde echter niet was meeverzekerd. 
 
De rechtbank overweegt dat op zichzelf twee mogelijke oorzaken van de schade kunnen worden aangewezen: het onvoorzien binnenkomen van regen (wel gedekt) en wateraccumulatie (niet gedekt). Doordat sprake is van een named perils-polis, waaronder bepaalde gebeurtenissen specifiek kunnen worden gedekt, ligt het volgens de rechtbank voor de hand om als oorzaak aan te wijzen de gebeurtenis die het meest specifiek op de feitelijke gebeurtenis is toegesneden. Deze aanpak wordt, aldus de rechtbank, bevestigd door de woorden ‘het directe gevolg’ in de dekkingsomschrijving in de  polisvoorwaarden. 
 
De rechtbank meent dat wateraccumulatie het meest specifiek op de feitelijke gebeurtenis is toegesneden. Accumulatie van water zou ook in een directer verband staan tot de schade dan de regen. Het geaccumuleerde water zou weliswaar zijn gevoed door regen, maar dat zou verder weg staan van de schade. De rechtbank acht ook mede van belang dat de verzekerde de mogelijkheid had om zich separaat te verzekeren voor wateraccumulatie. Dit, en de hiervoor besproken aard van de verzekering, leidt tot de conclusie van de rechtbank dat wateraccumulatie als oorzaak van de schade dient te worden beschouwd. Zodoende ontbreekt dekking voor de schade onder de polis.