Vrijspraak voor eigenaar van loslopende hond na dodelijk fietsongeval

In een recente juridische zaak heeft de rechtbank een 62-jarige man uit Heerewaarden vrijgesproken van betrokkenheid bij een fataal fietsongeluk. De man was eigenaar van een loslopende hond die kortstondig uit het zicht raakte terwijl ze samen op een dijk liepen.

Foto illustratie

Vlak daarna kwam een passerende fietser ten val en overleed later aan zijn verwondingen. Ondanks de aanklacht van gevaarzettend gedrag of hinder, oordeelde de rechtbank dat de precieze oorzaak van het ongeluk niet kon worden vastgesteld en dat het gedrag van de man geen gevaar of hinder veroorzaakte.

De tragedie voltrok zich op een rustige zomeravond in juli 2022, toen de man en zijn hond hun gebruikelijke route op de dijk volgden, waar loslopen was toegestaan. Op datzelfde moment fietsten het slachtoffer en zijn partner hen tegemoet. De man had zijn hond aan de rechterkant van de weg laten lopen. Gedurende een kort moment verloor hij zijn hond uit het oog en bemerkte dat het dier niet meer naast hem liep. Even later viel het slachtoffer van zijn fiets en later bezweek hij aan zijn verwondingen in het ziekenhuis.
 
Het onderzoek bracht geen helderheid over wat er precies gebeurde voordat het ongeval plaatsvond, wat resulteerde in onduidelijkheid over de toedracht van het incident. Hoewel de officier van justitie de man beschuldigde van verschillende vormen van schuld aan het ongeval, kon de rechtbank deze beschuldigingen niet bevestigen. Zowel de officier van justitie als de verdediging waren het erover eens dat er geen bewijs was voor strafrechtelijke schuld in deze specifieke context.
 
De kernvraag was of de man door zijn hond los te laten lopen, aansprakelijk kon worden gesteld voor het creëren van gevaar of hinder conform Artikel 5 van de Wegenverkeerswet. De rechtbank oordeelde echter dat dit niet het geval was. Om een veroordeling op deze grond te rechtvaardigen, dient er sprake te zijn van duidelijk gevaarlijk gedrag of hinderlijk gedrag. De rechtbank stelde vast dat fietsen met een loslopende hond op een locatie waar dit was toegestaan, niet automatisch als gevaarlijk kan worden beschouwd. Bovendien was het de gewoonte van de hond om los te lopen in dit gebied. Het incident waarbij de man zijn hond kortstondig uit het zicht verloor, werd door de rechtbank niet beschouwd als een handeling die onder Artikel 5 van de Wegenverkeerswet viel. Bijgevolg sprak de rechtbank de man vrij van alle beschuldigingen.
 
Deze zaak illustreert de complexiteit van het vaststellen van aansprakelijkheid in situaties waarbij meerdere factoren en omstandigheden een rol spelen. De rechtbank benadrukte dat een diepgaande beoordeling van de feiten en context essentieel is bij het nemen van dergelijke juridische beslissingen.

Lees HIER de uitspraak