WODC-onderzoek “De belangenbehartiger bij letselschade”

In het omvangrijke rapport wordt geconcludeerd dat het lastig is de misstanden te duiden en te kwantificeren.

De voorbeelden die LSA-leden in de praktijk zien, de geuite zorgen die in het rapport wel worden geconcretiseerd én de gevallen bekend uit de gepubliceerde rechtspraak, maken voldoende duidelijk dat het niet gaat om incidenten.

Het is goed te zien dat de LSA veelvuldig in positieve zin wordt genoemd in het rapport. Daarbij is uitgebreid aandacht voor de vereisten om lid te worden en te blijven. Waaronder een postacademische specialisatieopleiding als toetredingsvereiste, de urennorm, ervaringseis, het verplicht volgen van permanente educatie en gedragsregels aanvullend op de gedragsregels die gelden voor advocaten.

Op de naleving hiervan wordt concreet toegezien door middel van de jaarlijkse kwaliteitsverklaring (een self assessment) en het deelnemen aan verplichte periodieke audits.

De LSA voorziet daarnaast in een onafhankelijke ombudsman die bemiddelt bij eventuele geschillen tussen haar leden en cliënten.

De branche van belangenbehartiging bij letselschade is echter groter dan de gespecialiseerde advocatuur die zich door middel van het lidmaatschap van de LSA vrijwillig onderwerpt aan zelfregulering en strenge kwaliteitseisen.

De wens misstanden uit te bannen door zelfregulering bestaat al lange tijd. Als niet de hele branche bereid is zich vrijwillig te onderwerpen aan zelfregulering, lijkt zelfregulering niet ‘de oplossing’ en ligt regulering en controle vanuit de overheid voor de hand.

De onderzoekers lijken tot eenzelfde conclusie te komen. Zij doen 17 aanbevelingen waarbij zij “veronderstellen” dat “de rijksoverheid meer regie zal nemen dan in het verleden (...)”

De LSA juicht initiatieven om misstanden te voorkomen en nadrukkelijker overheidsingrijpen om dit te bereiken toe.

Al 35 jaar heeft de LSA ervaring met zelfregulering, volledig gericht op de kwaliteit van de dienstverlening van haar leden.

De LSA nodigt de onderzoekers dan ook uit met om met haar (bestuurs)leden in gesprek te gaan over de gedane aanbevelingen, de uitvoerbaarheid daarvan en de wijze waarop de LSA reeds nu kwaliteitseisen stelt en de lering die daaruit kan worden getrokken.