Romeins afval schoner met scheidingsinstallaties

Sinds begin april wordt wekelijks 900 tot 1800 ton huisvuil uit Rome verbrand door het Afval Energie Bedrijf (AEB) in Amsterdam. Op het eerste gezicht lijkt dit extra vervuiling op te leveren, maar het tegendeel is waar. Uit onderzoek van CE Delft blijkt dat dit leidt tot milieuwinst omdat het transport en verbranden van afval in Amsterdam minder vervuilend is dan storten in Rome, mits de hoeveelheid plastic niet te hoog wordt.

Italië is niet in staat om het eigen afval zelf te verwerken omdat het land onvoldoende capaciteit heeft. Op dit moment wordt het afval gestort en daar komt veel van het sterke broeikasgas methaan bij vrij. Verbranding in Amsterdam leidt daarentegen tot minder uitstoot van broeikasgassen, mede omdat bij verbranding energie wordt opgewekt zodat minder fossiele brandstoffen nodig zijn. Het AEB en Italië presenteren de export van het Romeinse afval daarom als milieuwinst.
 
De milieuwinst is echter afhankelijk van de samenstelling van het afval en dreigt om te slaan in milieuschade als het afval te veel plastic bevat. Het grootste gedeelte van de uitstoot van verbranding van Italiaans afval wordt namelijk gecreëerd door de aanwezigheid van plastic in het afval. Volgens CE Delft bestaat het huishoudelijk afval in Italië gemiddeld voor 13 procent uit plastic, en voor een stad als Rome zal dit iets hoger liggen. Dit relatief kleine deel leidt echter tot meer dan de helft van de broeikasgassen bij verbranding in Amsterdam.
 
Toch is verbranding in Amsterdam in plaats van storting in Rome pas zinloos op het moment dat het aandeel plastic boven de 39 procent ligt. Dit betekent dat de totale uitstoot van verbranding van Italiaans afval met ruim twee derde kan worden gereduceerd wanneer plastic uit het afval wordt gescheiden en aangeboden voor recycling. Dit gebeurt momenteel echter niet omdat de scheidingsinstallatie van het AEB al vol zit.
 
Recycling plastic
Recycling van plastic levert een schoner alternatief op. Niet alleen is het recyclingsproces zelf minder vervuilend dan verbranding, maar bovendien wordt bij de productie van nieuw plastic uit aardolie meer CO2 uitgestoten dan bij het gebruik van recyclaat. Daarom ligt de CO2-uitstoot bij recycling ongeveer 2,22 kilogram per kilogram plastic lager dan bij verbranding met energieterugwinning.
 
Een scheidingsinstallatie kan minimaal 70 procent van het plastic uit afval halen. In de 900 ton afval die wekelijks uit Rome komt, zit volgens CE Delft 117 ton plastic. Een scheidingsinstallatie kan hier 82 ton plastic leveren voor recycling. Bij recycling wordt weer 80 procent omgezet in nieuwe grondstof. Het plastic dat achterblijft wordt alsnog verbrand in de ovens. Doordat in totaal meer dan de helft van het plastic wordt gerecycled in plaats van verbrand, ligt de CO₂-uitstoot ruim twee derde lager dan bij volledige verbranding. Wanneer de scheiding al in Rome zou plaatsvinden, wordt ook minder CO₂ uitgestoten bij transport van het afval.