Wantrouwende houding verzekeraar kan leiden tot extra smartengeld

Door een verkeersongeval houdt een slachtoffer blijvende letselschade over, met alle gevolgen van dien. Voor lange tijd staat alles op z’n kop en er volgt een juridisch traject om alle schade op de veroorzaker van het ongeval te verhalen. Dan blijkt dat de verzekeraar van de veroorzaker de schade niet wil erkennen.

De verzekeraar van de veroorzaker van de schade erkent de schade niet en is van mening dat het letsel dat is opgelopen wel meevalt. Daardoor duurt het erg lang voordat de zaak kan worden opgelost. Het slachtoffer voelt zich door de verzekeraar niet serieus genomen, wat leidt tot verdriet over de gang van zaken en wanhoop over hoe het verder moet.

In het genoemde voorbeeld is sprake van secundaire victimisatie. Secundaire victimisatie, ook wel hernieuwd slachtofferschap genoemd, houdt in dat u eerst slachtoffer wordt van een ongeval en daarna opnieuw wordt benadeeld, maar dan door de handelswijze van de verzekeringsmaatschappij die uw schade moet afhandelen.

Negatieve impact van wantrouwende houding
In letselschadezaken kunnen verzekeraars secundaire victimisatie veroorzaken door het aannemen van een wantrouwende houding, waardoor het slachtoffer zich niet gehoord voelt. Dit kan een enorme negatieve impact hebben op het slachtoffer. Het zorgt voor extra verdriet, frustratie en onzekerheid.

Helaas komt hernieuwd slachtofferschap bij de afhandeling van letselschade best vaak voor. Een aantal verzekeraars staat er zelfs om bekend regelmatig secundaire victimisatie te veroorzaken en is door rechters bij herhaling veroordeeld tot het betalen van extra smartengeld om de gevolgen van hun gedrag voor de betrokken slachtoffers te compenseren.

Het voorkomen van secundaire victimisatie
Secundaire victimisatie is iets dat we zoveel mogelijk willen voorkomen. Als belangenbehartiger spelen we daarin een belangrijke rol, door de verzekeraar van de juiste informatie te voorzien en voortdurend bij de les te houden. Zo blijft als het goed is de hoeveelheid discussie beperkt en houden we de voortgang erin.

Mocht de verzekeraar ondanks onze inspanningen onvoldoende meewerken aan een oplossingsgericht traject, dan claimen we een hoger bedrag aan smartengeld voor het extra leed dat de verzekeraar met haar houding veroorzaakt.