Verzekeraar schikt toch na letsel bij bedrijfsuitje

Een personeelslid raakt op een bedrijfsuitje gewond bij een potje trefbal. Een ‘huis-, tuin- en keukenongeluk’, zoals de verzekeraar van de werkgever stelde, of een bedrijfsongeval? Het slachtoffer vond dat haar kniefractuur tijdens het werk was opgelopen en stelde het bedrijf aansprakelijk.

Het is bij veel bedrijven een goede gewoonte: uitjes met het voltallige personeel, of een complete afdeling. Excursies, etentjes, wedstrijden, workshops, sport- en speldagen, het één vaak wat meer verplicht dan het ander. De jaarlijkse sportdag van het bedrijf van de cliënt van JBL&G was eind 2019 georganiseerd door de werknemers zelf. Op het parkeerterrein bij het bedrijf was plaats gemaakt voor diverse activiteiten, waaronder trefbal. Deze activiteiten waren van tevoren besproken met en goedgekeurd door het management van het bedrijf. 

Bij het spelen van trefbal is een collega bij het afschermen van een bal schuin naar achteren gevallen en tegen de knie van het slachtoffer aangekomen. Het gevolg was een kniefractuur, waaraan zij later is geopereerd. Aangezien de sportdag onder werktijd plaatsvond, stelde zij de werkgever aansprakelijk voor de opgelopen letselschade. Volgens haar had de werkgever geschikte kleding en schoenen om mee te sporten verplicht moeten stellen, deugdelijke instructies moeten geven, en op zijn minst moeten zorgen voor een geschikte ondergrond om trefbal op te spelen, in plaats van een verharde parkeerplaats. Letselschadebureau JBL&G stelde het bedrijf namens haar aansprakelijk. 

Het bedrijf en de verzekeraar wilden daarvan echter niets weten, en lieten het op een deelgeschil bij de rechter aankomen. Er zou volgens hen geen sprake zijn geweest van schade die is opgelopen ‘in de uitoefening van haar werkzaamheden’, omdat de sportdag niet verplicht was. Verder was trefbal volgens hen te zien als ‘alledaagse activiteit’, en ging het hier om een ‘huis-, tuin- en keukenongeluk’ dan wel ‘een ongelukkige samenloop van omstandigheden.’ 

De kantonrechter bepaalde echter in september dat de sportdag wel degelijk het bedrijfsbelang diende, dat die de teamspirit moest versterken, en dat ‘deelname door het personeel in ieder geval als een sociale verplichting zal zijn ervaren’. Slotsom: dit bedrijfsuitje was gewoon wérk, en de werkgever was dan ook aansprakelijk voor tijdens de sportdag opgelopen letselschade. 

Het heeft meer dan drie jaar geduurd en er kwam een deelgeschil bij de rechter aan te pas, maar er is nu toch een schikking getroffen.