Ab van der Spek: Schouderfunctie en communicatie van mens tot mens is essentieel

De watersnoodramp in Limburg voltrok zich midden juli, maar vandaag de dag zijn branchegenoten nog dagelijks in het gebied aan het werk. Een aantal van hen blikt terug op de afgelopen maanden: welke impact heeft de ramp op ze gehad en welke lessen kunnen we hieruit trekken? Deze week Ab van der Spek, senior schade-expert bij DEKRA.

Naam: Ab van der Spek
Leeftijd: 68 jaar 
Opleiding(en): HBO - Organisatiekunde 1 en 2 Ondernemingskunde aan: Lerarenopleiding + Open Universiteit
Werkt bij: DEKRA Experts 
Functie: Senior Schade-expert
Sinds: 1 mei 2014 
 
Bij wat voor soort schades is jouw organisatie/ben jij betrokken?
Schades in de brandsector in opdracht van verzekeraars, makelaars en gevolmachtigden. ln het kader van de Wts-regeling bij rampen ben ik nu betrokken bij de activiteiten van NIVRE Calamiteiten & Projecten in Limburg. Het gaat om de vaststelling van tegemoetkomingsbedragen in het geval van niet verzekerde schades en technische coördinatiewerkzaamheden vanuit het tijdelijke kantoor te Maastricht.

Kan je een korte omschrijving geven van de meest bijzondere, aparte, opvallende schade of gebeurtenis waar jij bij betrokken was?
Naast schadegevallen, waarbij de omvang als zeer substantieel kan worden aangemerkt en het standpunt van de verzekeraar in het kader van het verlenen van polisdekking verschilt, treft mij altijd weer de impact die een rampzalige gebeurtenis op de medemens heeft. ln dit geval een particulier die nog met holle ogen van angst vijfmaal voordeed hoe hij een vluchtweg heeft gecreëerd om juist op tijd zijn woning kon verlaten voor het snel stijgende water. En hoe je dan als schade-expert vijf keer deze geëmotioneerde verzekerde hetzelfde compliment geeft. Kortom, de schouderfunctie en de communicatie van mens tot mens is op zo'n moment echt essentieel.
 
Heb je ervaring met soortgelijke grootschalige calamiteiten? Zo ja, kan je parallellen trekken of juist verschillen aangeven?
Zelf ben ik in het verleden onder meer betrokken geweest bij het project van NIVRE Calamiteiten & Projecten in het kader van de opname van aardbeving gerelateerde schades in Groningen als gevolg van de winning van aardgas. Het grootste verschil voor wat Groningen betreft met de huidige activiteiten in Limburg is dat in het kader van de Wts-regeling snel na de overstromingsperiode kon worden gestart met de schaderegistraties op uniforme wijze. Zoals bekend is er in Groningen sprake van een lang voortraject met een politieke lading.
 
Waar ben je het meest door geraakt?
lk ben vooral geraakt door ondernemers die na alle zakelijke malaise als gevolg van de maatregelen rondom COVID-19, zelfs na deze nieuwe ramp opnieuw heel veel veerkracht tonen. Pur sang ondernemers die weigeren om bij de pakken neer te gaan zitten en blijven denken in oplossingen.
 
Wat heeft je het meest verbaasd?
Vooral na het zien van al die filmpjes en foto's waarop de gevolgen van de overstroming aangrijpend worden weergegeven, vind ik het bijkans een wonder dat er geen slachtoffers zijn te betreuren. Zeker met de wetenschap van de diep trieste situatie op dat gebied in de omringende landen België en Duitsland.
 
Wat is volgens jou noodzakelijk om het schadeproces bij dit soort calamiteiten goed en snel te laten verlopen?
Snel opstarten bij calamiteiten. Onze branche heeft in zijn DNA alle eigenschappen om in geval van een calamiteit onmiddellijk op te schalen, doelgericht te handelen en gedupeerden zo veel als mogelijk te ontzorgen. De expertisewerkzaamheden in opdracht van verzekeraars worden uiteraard wel begrensd door de inhoud van de onderliggende verzekeringspolis met in- en uitsluitingen. Snelle duidelijkheid van de verzekeraar of er sprake is van dekking onder de polis, zodat ter plaatse ook duidelijk wordt of er kosten vergende maatregelen kunnen worden genomen, is hierbij essentieel. Schaderegelen is ook een vorm van verwachtingsmanagement.
 
Zou jij bij een volgende calamiteit op dezelfde manier te werk gaan? Kan je je antwoord motiveren?
Aan het begin van deze vragenlijst heb ik mijn leeftijd 'ongecensureerd' met 68 jaar ingevuld. lk geef het stokje in geval van een volgende calamiteit dan liever door aan de diverse jongere, getalenteerde dames en heren, die ook weer met verve ons mooie vak uitoefenen. Tenzij deze calamiteit zich alweer relatief snel zou aandienen. En op voorwaarde dat 'men' van mening is dat ik nog niet vakmatig over mijn uiterste houdbaarheidsdatum heen ben.
 
Welke lessen kunnen we (de markt, de overheid, de burger) leren uit deze ramp/dit soort rampen?
Zelf zou ik een groot voorstander zijn van het creëren van een gemeenschappelijke spaarpot die goed gevuld is met financiële bijdragen van alle in Nederland actief opererende schadeverzekeraars en de rijksoverheid. ln geval van een grote calamiteit/ramp is adequate financiële tegemoetkoming van gedupeerden, vastgesteld door de onafhankelijke schade-expert, dan op voorhand gewaarborgd.


SCHADE Magazine is ook benieuwd naar jouw ervaring met de watersnoodramp in Limburg, wil je meewerken aan deze rubriek, stuur dan een mail naar redactie@schade-magazine.nl.