Klimaatmiddag Verbond van Verzekeraars: stof tot nadenken

De transitie naar een duurzamere wereld is in volle gang! Dat dit, naast uitdagingen, ook enorme kansen met zich meebrengt bleek gisteren op de jaarlijkse Klimaatmiddag van het Verbond van Verzekeraars. Het Verbond wist rond het thema ‘Verzekeraars maken de transitie mogelijk’ een inhoudelijk goed en gevarieerd programma neer te zetten.

Met een volle zaal, een enorme wachtlijst en demonstranten voor de deur die strijden voor een rechtvaardige transitie naar een decentraal energiesysteem, gebaseerd op hernieuwbare bronnen, was de dag al zo goed als geslaagd.

Geeke Feiter
“Er is zorg over de mate waarin partijen in de wereld wegrennen van klimaatdoelstellingen en wat dat betekent voor de samenleving. Dus die zorg draag ik ook vandaag van harte aan jullie over”, aldus de schadedirecteur van het Verbond van Verzekeraars, Geeke Feiter, in haar openingsspeech. “De energietransitie is niet meer te stoppen. Het aandeel van hernieuwbare energie stijgt al jaren, ook in de VS. Dit komt doordat het opwekken van duurzame energie steeds goedkoper wordt. En bedrijven, ook verzekeraars, blijven uit economische overwegingen investeren in zonne- en windenergie.”

Derk Loorbach
Voorafgaand aan de negen breakout sessies betrad keynote speaker Derk Loorbach het podium. Derk is directeur van the Dutch Research Institute for Transitions (DRIFT), hoogleraar sociaal-economische transities aan de faculteit Sociale Wetenschappen, Erasmus Universiteit Rotterdam en academisch boegbeeld van het Klimaatonderzoek Initiatief Nederland (KIN). Hij wist de zaal goed bij de les te houden en wakker te schudden met termen als ‘catastrofale ineenstorting’ en ‘onszelf in complete ecologische en sociale ellende storten’. Feit is dat we – of we het nu willen of niet – een koersverandering ofwel transitie nodig hebben.

Hij eindigde met het uitspreken van de hoop dat transitiemomenten – want er gaan allerlei nieuwe critical turning points of kantelpunten komen – aangegrepen worden om 'vooruit te struikelen'. “Want uiteindelijk willen we ook in de toekomst gewoon hier nog gezond en prettig leven en de vraag is: hoe verzekeren we ons van zo'n soort toekomst? En als het ergens vandaan moet komen, dan  is het hier.”

Stof tot nadenken dus.